Op Weg
Redactieadres: Kerkelijk Bureau, Hoenderkamp 14, 7812 VZ Emmen, email opweg@pgemmen.nl. Kopij voor algemeen nieuws gelieve te sturen naar opweg@pgemmen.nl. Wijknieuws voor Op Weg kunt u sturen naar de wijkredactie via scribaat@pgemmenoost.nl.
Het nieuws van de maand maart/april 2024.
Bij de diensten
Komende zondag de vijfde zondag in de lijdenstijd. Daarna begint de voorbereiding op Pasen met de Stille week. In Oost zijn er dan twee diensten: op Witte donderdag met de traditionele H. Avondmaalsviering en Goede Vrijdag. Beide beginnen om 19.30 uur. De nacht van Stille zaterdag naar Paaszondag heeft een speciale status: al wakend met elkaar je voorbereiden op Pasen. Traditioneel wordt dan Genesis 1 gelezen. De wording van de mens en de wereld. Daar kunnen we nog wel op ‘kauwen’ zoals het heet. Na de Paasnacht de Vroeg-op-Pasen dienst en onze dienst in de Schepershof. Daarin zal de Cantorij mee werken. De zondag na Pasen gaat onze eigen predikant ook voor en daarna is de buurt aan ds. Wim de Groot en vervolgens dhr. Dijkstra op 21 april.
V&T middag 22 maart en 23 april
Op vrijdag 22 maart organiseren ZWO en V&T een bijzondere middag voor al onze gemeenteleden!
In de veertigdagentijd collecteren we voor Kerk in Aktie, voor diverse projecten Eén van die projecten is: ‘Sterke vrouwen in de kerk (Papoea) in Indonesië’. We horen hoe de kerk helpt met scholing voor de vrouwen. En we horen wat er nodig is dat de kinderen naar school kunnen. Na de lezing gaan we samen eten. Samen genieten van een maaltijd die aansluit bij het land waarover we hoorden Papoea Indonesië.
Tijd: van 14.30 uur – 17.30 uur. Kosten: geen!
Uw bijdrage kan in de collecte die bestemd is voor deze projecten!
Volgende week vindt u in Hofgeluiden een aanmeldstrookje.
Telefonisch aanmelden kan ook bij Diny Brug 0591 627167.
Hartelijk welkome allemaal.
Op dinsdagmiddag 23 april geeft Rien Middelburg een lezing over ‘Hoe past een plant zich aan?
Een plant kan zichzelf niet op een andere plaats neerzetten. Dat vergt nogal wat aanpassingen om te groeien en te bloeien. Rien geeft ons mooie voorbeelden van deze aanpassingen. Komt dat zien! Inloop met thee/koffie vanaf 14.00 uur.
Nergens alarm in de lucht…..
Poëzie, muziek en zang rond Vrede en Vrijheid
Op zondagmorgen 5 mei is er in de Schepershof een bijzondere viering, die in het teken staat van Vrede en Vrijheid. Met als thema een regel uit een bekend lied van Huub Oosterhuis (Zangen van Zoeken en Zin 443): Nergens alarm in de lucht…Het is een lied dat oorlog en verwoesting ziet, en tegelijk verlangen naar vrede bezingt. Herkenbaar voor elk van ons. Daarnaast zijn vrede en vrijheid geen dingen die alleen maar buiten ons zijn, maar het zijn kwaliteiten die ook leven binnen in ons. Het zijn thema’s die ons raken en daarom leek het ons mooi om op deze zondag bij stil te staan. Er is veel ruimte voor zang, muziek en poëzie. Het belooft een bijzonder uur te worden en u bent van harte welkom! Wij kunnen ons verheugen in de geweldige bijdrage van de Cantorij Schepershof o.l.v. Tonnis Bos en pianiste Alyona Schuiling. Voorganger is Dineke van Oort. Zondagmorgen 5 mei, Schepershof, 10.00 uur
Van de voorzitter
We zijn op weg naar Pasen. In de kerk is dat het belangrijkste feest, dat wordt gezegd. Maar dat voelt niet altijd zo. Kerst krijgt veel meer aandacht van ons, we versturen kaarten en ontvangen familie en de overvloed aan spijs en drank kan (schijnbaar) niet op. En de voorbereidingen zijn véél en uitbundig. Logisch, want er is de verwachting van nieuw leven. En er wordt dan véél gekocht, wat commercieel heel aantrekkelijk is om in mee te gaan. Met Pasen is er een geheel andere voorbereiding. In de veertigdagentijd wordt soberheid verwacht, onthouding van geneugten des levens. Vooral in de laatste jaren is daar meer aandacht voor dan vroeger. Een vastentijd = consumptie uitstellen en tot inkeer komen. Dat is geen mooi verdienmodel om wekenlang van te kunnen profiteren. De commercie ‘verdient’ er niks aan, dus weinig aandacht in de media. We mogen dus zelf aan de slag met wat Pasen voor ons betekent en hoe we dat vorm geven in ons leven. Maar ook hoe we dat zelf uitdragen naar anderen toe. In de ‘Stille’Week zijn er diensten met Witte Donderdag en Goede Vrijdag. Vanuit de Vroeg-op-Pasendienst, een oecumenische dienst in de Grote Kerk, wordt het Licht meegenomen naar alle kerken en geloofsgemeenschappen in Emmen. Om de nieuwe Paaskaars mee aan te steken in de dienst van Pasen. In de hele veertigdagentijd hebben we een bol waarop iedere week iets wordt vastgemaakt, bloemen of takken in verschillende kleuren. Symbolisch bloemschikken naar het voorbeeld van de landelijke PKN. Met op Palmzondag een alternatieve Palmpasenstok, en met Pasen helderwitte bloemen op de bol. Ten teken dat Gods licht sterker is dan de duisternis. (Zie voor alle afbeeldingen: website Protestantse kerk/Liturgisch bloemschikken) Annie Bos
In memoriam
Bram en Jannie Misker
Binnen 24 uur zijn ze gestorven, Jannie Misker-de Lange op 16 februari en haar man Bram Misker op 17 februari. Jannie was al geruime tijd ziek, de laatste tijd zeer ernstig, ze werd verpleegd in Weidesteijn Hoogeveen. In februari kreeg Bram ernstige hartklachten, na een korte opname in het ziekenhuis kon hij niet meer terug naar zijn huis, zijn toestand was zeer ernstig. De dochters hebben gevraagd of hij ook in Weidesteijn opgenomen kon worden. Dat mocht gelukkig. Samen op één kamer hebben ze hun laatste dagen doorgebracht.
Jannie is geboren in Emmen, haar vader was Hendrik de Lange, hij was koster van de Kapel. Hendrik is gevangen genomen in de Tweede Wereldoorlog, en op 8 maart samen met 117 gevangenen gefusilleerd bij De Woeste Hoeve. Een represaille na de aanslag op Rauter. (zie website St. Woeste Hoeve) Hendrik is later herbegraven in Emmen. Jaarlijks organiseert de stichting Woeste Hoeve op 8 maart een herdenking waar Bram en Jannie naar toe gingen. De dood van haar vader (45 jaar) heeft haar nooit losgelaten, zij was de jongste van het gezin, nog maar 9 jaar oud.
Jannie kreeg verkering met Bram toen ze beide 18 jaar waren. Ze trouwden in 1959 en gingen in Emmermeer wonen. Later werd het Angelslo in de Wendelingflat. Dat zou tijdelijk zijn vanwege de renovatie van hun huis, maar ze vonden het er zo fijn wonen dat ze er altijd zijn gebleven. Bram werkte in Emmen bij de AKU later ENKA nog later AKZO op het planbureau en later als magazijnbeheerder. Hij had plezier in zijn werk als beheerder, dus het paste prachtig om voor de kerk het beheer van het Verjaardagsfonds te hebben. Hij zorgde er voor dat in alle straten en wijken ‘lopers’ voor het fonds waren die de verjaardagskaart bezorgden en een envelopje met een gift terugbrachten. Dat heeft hij voor de kerk meer dan veertig jaar gedaan. Daar zijn we hem zeer dankbaar voor. Ook voor het werk als collecteteller op het Kerkelijk Bureau, hij deed dat met plezier zolang zijn gezondheid het toeliet. Jannie en Bram kregen drie dochters, Jannie zorgde dat thuis alles op rolletjes liep, ‘zoals het een goed huisvrouw betaamt’ zou de Spreukendichter zeggen. Jannie was een geliefd lid van het Voorhofkoor, ze hield van zingen. Ze heeft ook gezongen in een Interkerkelijk Dameskoor o.l.v. Gea Fictorie. Bram en Jannie waren trouwe en geliefde kerkgangers en hadden zo hun ‘vaste’ plek aan de koffietafel. Ze voelden zich betrokken bij onze gemeente en volgden de diensten later via kerkomroep zolang dat nog kon. De laatste periode van haar leven woonde Jannie in Hoogeveen en Bram hier in Emmen. Dat alleen-zijn viel hem zwaar. Hij had al jarenlang problemen met zijn hart. Verschillende operaties ook gehad. Begin februari waren er nieuwe klachten die uiteindelijk zorgden voor de opname in Weidesteijn. Op 26 februari was de crematie, na een condoleance-bijeenkomst met de (klein)kinderen. Bram en Jannie waren allebei 88 jaar, en bijna 65 jaar getrouwd. We zullen hen in liefde blijven herinneren. Annie Bos
Van de predikant
Wat zie je wel, waar kijk je over heen? In mijn vorige bijdrage had ik het over ons laten verrassen door wat we al kennen…dat is zeker niet makkelijk. Een beetje net als je moeder vroeger met moederdag, die verrast deed als ze het cadeautje kreeg dat je op de kleuterschool gemaakt had. Ik herinner me een buisje van de aspirine, geplakt tussen twee hartjes van papier, met daarin een paar bloempjes. Natuurlijk had het gelekt en zag het er niet meer uit. Maar het was de gedachte die belangrijk was.
De tijd maakt het ons niet makkelijk om geloof te houden in verandering en het positieve. Het geschreeuw en het geweld om ons heen en in de wereld, maakt me soms wel somber. Al het oorlogsgeweld in Oekraïne en Palestina/Israël -en zoveel andere plaatsen- kan je helemaal doof en blind maken voor ander -goed- nieuws. Ze maken murw of verlammen ons of maken ons zelfs onverschillig. Vertrouwdheid met een situatie, of hij nu positief is of negatief, kan tot een stille dood van het vertrouwen en de hoop leiden. Want waar zijn de nieuwe uitdagingen? Wat maakt ons wakker en geeft hoop?
Toch altijd weer de kleine dingen waar we ons voor openstellen. Langer licht, sneeuwklokjes en blauwe druifjes, de merels die zingen, iemand die een goed bericht krijgt. En het verhaal van Pasen is wat mij betreft altijd een mogelijkheid om je gelatenheid te doorbreken.
Mogen we de helderheid van het Licht altijd maar weer willen zien en toelaten in ons leven.
Zo leven we naar Pasen toe. Altijd weer een oefening in volharding en hoop.
Een hartelijke groet, ds Door-Elske Cazemier.